Bir iki derken üçüncüyü de peşine takıp seriyi sonlandırmak üzereyim. Serinin ikinci film yazısının sonunda dediğim gibi klasik bir müzik dinletisiyle başlarken film tam zevkini çıkaracağım o da ne ikinci filme ufak bir göz kırma hani şu meşhur toplum için cinayet işlemeye bir gönderme. Derken film ikinci de olduğu gibi birin devamını değil birden öncesini anlatıyor. İşte Hannibal nasıl o cam hücreye girmiş saniye saniye görüyor ardından da yine ilk filmde ki gibi yüksek dozlu bir heyecanla filmin akışını görüyor sırların çözümü için çabalıyoruz. Bu sefer bufalo Bill gibi kolay ölmeyen ve çözülmeyen bir sırrın peşinden koşarken bu filmden sonra Voldemortu oynayacak abimizde dövmeli ve fit vücuduyla öyle çıplak bir şekilde gene karşımızda tüm karanlığıyla kötü kötü bizimle oynuyor. Ama Allah'ı var şimdi 'ama' kızımız için şizofrenik sancılarla içinde ki daha doğrusu sırtında ki şeytana dur demeye çalıştı. Derken kötü adamı yakalamak için tıpkı ilk film gibi Hannibaldan yardıma giderler o psikologa gelen hasta muamelesiyle adamlarla konuşup yönlendirir ve biz yine Anthony Hopkins abimizi tıpkı serinin ilk filminde ki o daha da sakin psikopat karakteri çizdiğini görürüz. Malum ikide bu karakter biraz daha zaman zaman farklı geldi demiştim ya işte o burada yok belkide ikincide özgür kaldığı için ufak çaplı tozu duman olan dünyaya ayak uydurdu neyse deyip film ilki gibi heyecanlı, sürekleyici ve bol bulmacalı.
Evet serinin son filmi tam anlamıyla genç ve yakışıklı Hannibal'ın neden bu kadar yamyam olduğunu anlatıp hak verdirten bir tragedya unsurlarıyla bizlere sunuyorlar. Güzel ve çekik Çinli ablamızla daha doğrusu yengemizle ama harbiden Hannibal'ın yengesi, yakışıklı, soğuk ve tuhaf yerinde gamzesiyle ki ben ilk kez orada gamze görüyorum bire bir yaşlı Hannibal'ın mimikleriyle ara ara görünen babacan ve bak oğlum biliyorum yapma bana katil değilim ayaklarında ki polisimizle önce dram ve savaş dönemi sonra muhteşem arabaların salındığı cinayetlerin intikamdan tıpkı Çinliler gibi kılıçla kalkanla işlendiği şimdi anlıyorum koca amca Fransa da git sen o çekik gözlü güzeller güzeli yengeyi bul, e konu Çin filmlerinden fırlamış gibide ondan yani senaristten torpilli, aksiyonun ve gerilimin düşmediği bir filme dönüşüyorum. Harbi harbi açlık neler yaptırıyor ya insanlara! Neyse film cidden muhteşem ben şahsen bayıldım. Eğer seriye başlamak isteyen olursa kronolojik sırasıyla ben severim derseniz 4 - 3 - 1-2 muhteşem bir sıralama olur. O bu değilde abi o arabalar ne kadar güzeldi ya! Birde neden çete üyelerinden biri hariç hepsi Fransa da o fakir miydi? Yada abi ceset nedir bu kadar tembelsiniz bari onu alsaydınız be!
Film önerisini arkadaşımdan aldıktan sonra konusu bakımından izlemek için çabaladığım bir film oldu. Çünkü teknolojiye olan tutkum birde bunun beyin ile kontrolünü duyunca hemen izlemek için çırpındım. Evet çok büyük kafamda kurguladım çünkü bence senaryo konusu bakımından öyle sıradan değildi. Oyunculuklar, akış, sahnelerde öyle ama beni vuran daha doğrusu film her ilerleyen dakika hep şunu söyledim " hadi bu sahneden sonra aksiyon girecek, daha da hızlanacak, kötü adamlar daha güçlenecek, yada çocuk artık içinde ki gücü fark et ve bisikletle adamın peşine düşeceğine oturduğun noktadan hallet" dedim. İşte beni sarsan daha doğrusu filmden zaman zaman uzaklaştıran nokta bu oldu, adam sınav sırasında cevapları yazarken karşısına beyninden dijital ve son hızda bir neredeyse pc ekranı açmış ama kötü adamlarımızı bisikletle kovalıyor yada oturduğu yerden olayları kolaylıkla müdahale edeceğine kendini açığa vuruyor yetmiyor, koca uyuşturucu çetesini polise ihbar edeceğine çakmakla yok etmeye çalışıyor. Ama şimdi en çok beğendiğim kısım diğer filmlerde ki gibi kahraman süper güç kazanınca götü başı ayrı oynamıyor çocuğumuz yine aynı sınıfın ve okulun dışlanan malı olarak hayatına devam ediyor. Neyse efendim filmin konusunu okursanız ve az aksiyon bol bilim kurgu severseniz film çok güzel. Film bence 5 üzerinden aksiyonu konuya göre az olduğundan 3. 
Nereden veya nasıl izlediğimi görüldüğü üzere "-" işaretiyle boş bıraktım çünkü turne münasebetiyle Kayseri'ye yolculuk yaptığım sırada otobüste filmler sekmesinden tesadüf eseri görüp izlemeye başladığım bir Türk yapım film. Öncelikle film hiç tarzım değil ondan dolayı "neden izledin abi o zaman" diyebilirsiniz ama sizlerde biliyorsunuz ki otobüs yolculukları ki İzmir Kayseri 14 - 15 saat ve zorunlu tek tip yayından başladım. Pek çok sahnesinde gülmedim, oyunculukların bir, ikisi dışında hepsi iyi, senaryo bence dolambaçların iyi işlediği bir yapım. "Eee abi o zaman neyini beğenmedin?" demeyin çünkü sadece aynı replikle neredeyse üç- dört sahne döndü durdu önümüzde. E bundan mütevellit film tıkandı akmayıp birde üzerine sonu net belli olunca e yeter artık hadi tatlıya bağlayalım şu "Yeşil Vadi" Osmanlısı zamanını demek kaldı bize de. Neyse demem o ki efendim küfürsüz, bel altı olmadan bir Kemal Sunal'lar, Adile Naşit'ler ve daha ustaların tadı olmasa da o havada ki "Yeşil Vadi" hikayesi gibi bir komedi filmi karşımızda. Arada hatta izlerken "lan bu 'Arka Sıradakiler' de ki 'İbo' değil mi? O hala devam ediyor mu la bu işlere" diyeceğiniz, çoğunun yüz olarak tanıdığınız ama ismen çıkaramayacağınız bir film işte sizle. İyi seyirler.
Evet herkesçe malum bir film tutarsa hele ki bu korku veya aksiyonsa bunun minimum 20 seri filmini çıkarır ve bazılarında sıçarlardı yapımcılar. Hele ki uzun süre önce yapılmış devamı sonra gelmiş bir yapım varsa kesin o sonradan gelen diğer tüm serileri de peşinden sürükleyerek fosseptik çukuruna sürüklerdi. Ama bu sefer bu oldu mu HAYIRRR! o yüzden yapımcılara yönetmenlere teşekkürü borç bilip en güzeli senaristimizin ellerinden öper kalemine sağlık deriz. Ne yaparlar normalde seride "ki bu seride tüm sırlar çözüldü" devamında kalan sırları yada sonlanması gereken cinayetleri sağlarlar yani kalan sırları çözerler. E bu sırlar diğer 2 filmde çözüldüyse cinayetler durduysa o zaman ne olacak işte o zaman senaristin keskin zekası devreye giriyor ve o da ne bizi sırların başlangıcına yani bu kızımız hani kuyuda ki kızımız var ya o kızımız kimmiş böyle sulu zırtlak dolaşıyor muş ona gidiyor bu sırada da bir kaç üniversiteye yeni başlamış "abi üniversitede kızlar teklif ediyor -çay içmeye" tipli gençleri öldürüyor ve finalde "-ceee eee" serinin 4 ve 5 ve tutarsa 10 a kadar yolu var selamını çakıyor. Neyse aksiyonu ve özellikle serinin birinci film de ki gizemi olmasa da o başrol kızımızın azmi güzelliği ve az ağlak suratı ve her boka taşla sopayla dalan son durak serisini hatırlatan açıları olsa da film izlenir.Birde hala benim gibi bu seri filmin orijinal hali yani ilk 1998 yapımı Japon filmini izlemeyen varsa tavsiye ederim yorumları fena ilk fırsatta izleyeceğim.İsmi Ringu. 
Uzun zamandır izlemek için çabaladığım, her fırsatta aradığım sonunda bulduğum film. Filmin neresinden başlasam bilemediğim, Mustafa Kemal şıklığı adını verdiğim o çizme ve takım elbise şıklığında ki Yılmaz Erdoğan ile kızları ve dahası kızların annesi, mekanlar, içlerde ki o korku, yalnızlık ve hüznün her karede içime işlediği yalnız izlerken de rahat rahat içimden akıtıp gözlerime gelmesi ile çok güzel bir yapımdı. Belediye başkanı ve toprakları, bahçeleri olan babamız tam kültürünü yansıtan ama bir o kadarda siyasi kimliğinden ötürü modern duran - ki bunu kızlarını kesinlikle küçük yaşta evlendirmeyeceğini söyledikleri ama sadece bir kızını okula göndermesiyle verirken- bir belediye başkanı iken 80 darbesiyle artık başkanlığı düşer zaman içerisinde de siyasi hayatı biter. Bu sırada kızlarını evlendirip tek tek yuvana uçuran babamız ortanca kızının Antalya'ya taşınmasıyla artık yapacak bir şey kalmayıp o da küçük kızını ve karısını alıp Antalya'ya gelir. Film ilerledikçe anlarız ki Farah yani küçük kızı babasına geçmişi hatırlatsın diye ona yaşadıklarını anlatırmış. Film bu duygusallıkta, romantik komedide ilerleyip zaman zaman güldüren zaman zaman hüzünlendiren güzel bir film. Filmde en çok dikkatimi çeken Yılmaz Erdoğan'ın oynadığı karakter ne kadar dik dursa da içinde ki hüzünün hiç gitmemesi ve doğduğu, yönetimini yaptığı topraklardan giderken ki vedası ve bu yüzden çoğu zaman ki inatçılığı ile filmde sadece sevdiği insanla evlenen büyük kızımız Songül'ün ise zaman içerisinde aile huzuru bulamayışı yani her şerde hayır, her hayırda şer'in dolaylı anlatımı, diğer kardeşlerin ise sevdikleriyle evlenemeyip küçüğün bu inat uğruna evde kalması sonunda vuku bulmasıydı. Ama görsel efektler o kadar iyi değildi açıkçası, deyip ilk fırsatta izleyin.
Karşınızda bir Türk korku filmi. Bilenleri tanıyanlar beni bilir, ben Türk korku filmlerine büyük hayranlık duyan çoğu insanın aksine zevk alan biriyim. Heresin klasik olduğunu söylediği, daha önce yazdığım gibi 'Siccin 3' yazımda da bizim kültürümüzün işlenişi. İşte kültür değilde biraz karakter korkusu, gerilimi yaratılmış farklı ve düşündüren bir gerilim filmi. Biraz klasik Türk korku öğeleri taşısa da konuda bir özgünlük olduğu gerçek. Fakat yer yer midemin kalktığı, yeter artık kan olmasın dediğim, e bu yerden bitme yaratıklar neci cin mi, ruhunu satmış mahluk mu derken film son buldu. Genel anlamda Türk polisinin bir tık imajının farklı ve kötü algılanır gibi olduğunu düşündüğüm lokanta sahnesinin dışında çok fazla doğal olsun diye mi bilmiyorum ki küfürlerin olduğu sizi etkileyecek, gerecek güzel bir film. Ayrıca yönetmenin diğer kısa filmlerine de bir göz gezdirmenizde fayda var. Zira bu ilk uzun metrajlı filmiymiş. İyi seyirler...
Gerçekten hangi zamanı yaşıyoruz? Geçmiş, şimdi, gelecek... Şuan beni hangi zamanda okuyorsunuz? Geçmiş, şimdi, gelecek... Çalışma masam...
