Bir düşünün. Sürekli perde arkasında olduğunuzu. Daha doğrusu öyle yaşamaya mahkum edildiğinizi. Yani sen içinde ki sen olmaya çalıştığın için itilip, hor görülüp hatta meslek sahibi olamamaktan korkup her şeyinizi ama her şeyinizi düşüncelerinizi bile bir perdeyle sunduğunuzu.
Misal bir gün boyunca giymeyi düşündüklerinizi sırf garip bakışlarla karşılanmasın diye değiştirip kendinizce "berbat" şeylerle dolaştığınızı,, çok temiz düşündüğünüz halde "sapık" olmayasınız diye dilinizi "ağdaladığınızı" düşünün. Sonra da eşitlikten ve anlayıştan bahsedin...
Hadi ciddiyim bahsedin.
Çünkü biz toplum olarak o kadar "EŞİT" ve "ANLAYIŞLIYIZ" ki...
Çünkü biz toplum olarak o kadar "EŞİT" ve "ANLAYIŞLIYIZ" ki...
0 yorum:
Yorum Gönder