Beşinci haftayı devirip bir ay bir haftanın sonrasında şöyle haftalık derlemelere bakıyorum da ciddi anlamda Türkiye de gram değişim söz konusu değil.
Eğer biz bir ay içerisinde konuyla ilgili olumlu gelişme gösteremediysek gelecekte nasıl olacak diyorsanız bende bilmiyorum analarım, bacılarım, abilerim kardeşlerim. Bende sizin gibi gelecekten gelmedim ama ufak ufak gören "masum bir köylü"
Geçen yazılarımın da sonun da söylediğim gibi gelecek b.ka sarıyor.
Sarıyor ki bazı konular giderek çirkinleşiyor. İlk yazımda ki gibi saygı kayboldu, insanların seçimlerine duyulan saygı hırsızlıklarla sonuçlandı, sonuç eskiden ezilen daha çok ezildi.
İşte bu hafta kalemim de; gerçekten ezildiklerini, haklarının, hak hukuk tanınmadan ellerinden alındığı hatta nefret cinayetleriyle öldürüldüğü dünyaya ne pembe ne mavi gibi bir renkle değil rengarenk gelen LGBTİ bireyler var.
"Hop dedik abi LBTİ dediyseniz bu delikanlılığı bozar bu yazı okunmaz" diyorsanız meraklanma ne gaylik nede lezbyenlik nede sana göre"anormal" olanlar bulaşıcı değil. Öyle olsaydı duyarsız, saygısız öküzlerden de biraz bize bulaşırdı. Değil mi ama?
İnsanlar nasıl görüyorlar bilmem ama çoğuyla eşcinselliği konuşunca "ya saygım var ama bana sarılıp öpmesin yada el sıkışmasın uymuyor bu durumlar uzaktan iyiyiz böle. Bana farklı bakıyormuş gibi geliyor."
İşte bu!
LGBTİ bireyleri birer hastalıklı yada sapıkmış gibi görüyorlar.
Halbuki kişi kendinden bilir işi.
Sen sarıldığın bir başka karşı cinsine demek ki bu şekilde bakıyorsun ki sana gelen her bir bireyi de öyle görüyorsun.
Sen karşı cinse günlük hayatta sarılırken veya merabalaşırken böle "hallenecek" durumlar içerisinde olmuyorsan korkma hiç bir LGBTİ bireyi de sana öle olmuyor.
Çünkü sen nasıl normal olan yaşantına devam ediyorsan o da öle.
Öbür türlü her konuda tuhaf düşüncelere düşen, tanıştığı her kişiyle tuhaf ilşkiler yaşamayı düşünen kişi de zaten sapıktır. Ve sapığında ne "heterosu" olur nede "homosu".
Sapık sapıktır. Bir ayrımı olmaz.
Bu durumda sana göre sapıkça olan tercihler değil kişiler oluyor.
Saygı kavramı aynı anda iş yapabilmeyi gerektiriyor hoş görüşlü bir biçimde.
Ama çoğu heteroseksüel saygı kisvesi altında sözde ince espirilerle hiç bir eşcinselle iş yapmak istemiyor.
Hal böyle olunca kusura bakmayın ama onlar da ekmek yemek zorunda. ne yapacaklar.
EEE ne yapacaklar ölsünler mi?
Bir çok LGBTİ bireyler incelenince içlerinde bir çok vasıfsız ama sözde "normal" sıfatı taşıdığı için çalışan kişi ve kişilerden daha kariyer ve dolu pencereden bakıyorlar.
Ama ne hikmetse bir anda beyinin çalışacağı iş yerinde tercihler sebebiyle çalışmaz, çalıştırılamaz hale getiriliyorlar.
"İyi ama hepsi de bir tuhaf ve azıcık cazgırlar"
Bazen evet! ama tüm LGTBİ bireyleri mi hayır. Ki bazen bakıldığında işsiz, aşsız olan ve sürekli alt tabakaymış gibi bakılan bir kısım olunca eline geçtiği ilk fırsatta bunu dışa kusuyor.
UNUTULAN ÇOK BÜYÜK BİR KISIM VAR ASLINDA ÖZÜMÜZ DE HEPİMİZ AYNIYIZ... İNSANIZ...
DÜNYA CİNSEL TERCİHLER, RENKLER VE DAHASI ÜZERİNE DÖNMÜYOR Kİ...
ÖNCE İNSAN OLSA KARŞI TARAF, ÖNCE İNSAN OLSAK... İŞTE TÜM MESELE BİTECEK...
GERİSİ KİMSEYİ İLGİLENDİRMEYEN BİR UFAK SÖKÜK GİBİ DURACAK...
İş tuhaf ve renkli.
İş bakış ve mantık meselesi.
Her kapı iterse onlarda kendi düzenlerinde ki yeni kapıları açarlar.
Çünkü bu dünya ne senin ne de benim nede onların.
Herkes yaşamak için kendi dünyasını kurmak zorunda.
Sadece empati ve saygı...
Sanki böyle olunca , işler bir tık daha sistemli ve mutlu bir rayda ilerleyecek gibi...
Ne dersiniz, zor mu?
0 yorum:
Yorum Gönder